ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΓΝΑΘΟΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ: ΕΞΑΓΩΓΗ ΦΡΟΝΙΜΙΤΗ Θα πρέπει να αφαιρούντ...

ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΓΝΑΘΟΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ: ΕΞΑΓΩΓΗ ΦΡΟΝΙΜΙΤΗ

         Θα πρέπει να αφαιρούντ...: ΕΞΑΓΩΓΗ ΦΡΟΝΙΜΙΤΗ           Θα πρέπει να αφαιρούνται οι φρονιμίτες ; Αν ο φρονιμίτης έχει ανατείλει κανονικά στο φραγμό, θα πρέπει να δι...

ΕΞΑΓΩΓΗ ΦΡΟΝΙΜΙΤΗ

         Θα πρέπει να αφαιρούνται οι φρονιμίτες ;
Αν ο φρονιμίτης έχει ανατείλει κανονικά στο φραγμό, θα πρέπει να διατηρείται και να μην εξάγεται. Υπάρχει περίπτωση ο φρονιμίτης να είναι ημιέγκλειστος ή έγκλειστος. 
         Στην πρώτη περίπτωση δεν έχει ανατείλει πλήρως και καλύπτεται εν μέρει από το βλεννογόνο του στόματος (από ούλα- στο στόμα φαίνεται μόνο ένα μέρος του δοντιού). Εδώ ο ημιέγκλειστος

φρονιμίτης (εικόνα 1) θα πρέπει προληπτικά να αφαιρεθεί. Κάτω από  τα ούλα που καλύπτουν το δόντι παραμένουν υπολείμματα τροφών, τα οποία κάποια στιγμή θα προκαλέσουν λοίμωξη (περιστεφανίτιδα). Η περιστεφανίτιδα στην οξεία φάση μπορεί να αντιμετωπιστεί με τη χορήγηση αντιβιοτικών, αλλά κάποιες φορές - ευτυχώς λίγες - μπορεί να χρειαστεί νοσηλεία και ενδοφλέβια χορήγηση αντιβιοτικών. Επιπλέον, επειδή ο χώρος ανάμεσα στον ημιέγκλειστο φρονιμίτη και το προηγούμενο δόντι δεν μπορεί να καθαριστεί εύκολα με την οδοντόβουρτσα, μπορεί να προκληθεί τερηδονισμός στο μπροστινό δόντι.

 Εικόνα 1.

Στη δεύτερη περίπτωση, ο έγκλειστος φρονιμίτης (εικόνα 2) καλύπτεται εντελώς από το βλεννογόνο του στόματος (ούλα) και δεν φαίνεται στο στόμα. Εδώ οι απόψεις διίστανται: κάποιοι γιατροί λένε να μη βγει  το δόντι, ενώ άλλοι λένε και σε αυτή την περίπτωση να αφαιρείται.Εγώ, από την πολυετή εμπειρία μου, προτείνω να αφαιρείται, ειδικότερα αν δεν καλύπτεται πλήρως από οστούν.

Εικόνα 2

Εικόνα 3

Και σε αυτή την περίπτωση μπορεί να προκληθεί λοίμωξη. Επιπλέον, όπως αναφέρεται στη βιβλιογραφία, από το οδοντοθυλάκιο του εγκλείστου δοντιού μπορεί να δημιουργηθεί κύστη (εικόνα 3). Ο έγκλειστος ή ημιέγκλειστος φρονιμίτης, στην προσπάθεια του να εμφανιστεί στο στόμα "σπρώχνει" τα δόντια και προκαλεί συνωστισμό - "στραβώνει " τα μπροστινά δόντια, την περίοδο της εφηβείας.
  Καλό είναι, όταν υπάρχει ένδειξη, οι φρονιμίτες να αφαιρούνται σε νεαρά ηλικία, διότι προλαμβάνονται οι επιπλοκές και η μετεγχειρητική πορεία είναι πιο ήπια
   Η επέμβαση γίνεται συνήθως με τοπική αναισθησία και είναι εντελώς ανώδυνη. Φυσικά  θα πρέπει να γίνεται από γιατρούς, που  διαθέτουν επαρκή εμπειρία.Είναι σωστό να γίνεται από το Γναθοπροσωπικό Χειρουργό, που είναι ο πλέον ειδικός. Για τον έμπειρο Χειρουργό ο χειρουργικός χρόνος για την αφαίρεση έγκλειστου φρονιμίτη είναι μόνο 10 λεπτά.

                                                             Σταύρος Βασιλείου
                                                  Αν. Καθηγητής Στοματικής και
                                                  Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής 

Η ΓΝΑΘΟΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ

Είναι η νεότερη ιατρική ειδικότητα στην Ελλάδα και η μοναδική που απαιτεί δύο πτυχία, Ιατρικής και Οδοντιατρικής. Έχει ένα ευρύ φάσμα επεμβάσεων και ο Γναθοπροσωπικός Χειρουργός χειρουργεί ασθενείς που απαιτούν νοσηλεία, αλλά και περιπατητικούς ασθενείς.

Η πρώτη ομάδα αφορά ασθενείς με τραυματισμούς των μαλακών μορίων και κατάγματα του προσώπου, τραχηλοπροσωπικές λοιμώξεις, όγκους και δυσμορφίες του προσώπου, σχιστίες, νοσήματα των σιαλογόνων αδένων (παρωτίδας, υπογναθίου κ.λ.π.) και  νοσήματα ιγμορείου. Στα κατάγματα του προσώπου (σπλαγχνικού κρανίου) ο  Γναθοπροσωπικός Χειρουργός (ΓΧ) κάνει ανάταξη μέσα από «κρυφές» τομές στο πρόσωπο  και το στόμα με πολύ καλό αισθητικό και λειτουργικό αποτέλεσμα. Οι τραχηλοπροσωπικές αφορούν εκτεταμένες λοιμώξεις, οι οποίες συνήθως οφείλονται σε δόντι αλλά δεν θεραπεύτηκαν επαρκώς, με δυνατότητα επέκτασης στο θώρακα, μια κατάσταση δυνητικά επικίνδυνη για τη ζωή του ασθενή. Η συγκεκριμένη κατάσταση θέλει διερεύνηση με αξονική τομογραφία και άμεση χειρουργική παροχέτευση με γενική αναισθησία, όπου σημαντικό ρόλο παίζει η εμπειρία του ΓΧ. Στον καρκίνο του στόματος, και γενικότερα του προσώπου μπορεί να γίνει αποκατάσταση του μετεγχειρητικού ελλείμματος με τη βοήθεια της Μικροχειρουργικής. Δυσμορφίες, όπως προγναθισμός, υπογναθισμός, ασυμμετρία κ.λ.π. μπορούν να διορθωθούν με τομές μέσα από το στόμα με πολύ καλά αποτελέσματα.  

Στη δεύτερη ομάδα περιλαμβάνονται επεμβάσεις που μπορούν να γίνουν με τοπική αναισθησία στο ιατρείο (χειρουργικές εξαγωγές δοντιών, αφαίρεση εγκλείστων, ακρορριζεκτομές, χειρουργική τοποθέτηση των εμφυτευμάτων κ.λ.π.). Ο ΓΧ, επειδή είναι και  Οδοντίατρος γνωρίζει άριστα το στόμα, αλλά δεν ασκεί την Οδοντιατρική (σφραγίσματα, απονευρώσεις, γέφυρες, αποτρύγωση, οδοντοστοιχίες, κ.λ.π.).

Ο ΓΧ ασχολείται επίσης με τη θεραπεία των παθήσεων της κροταφογναθικής άρθρωσης (δυσκολία στη διάνοιξη του στόματος και τη μάσηση κ.λ.π.).

Η Γναθοπροσωπική Χειρουργική είναι σήμερα μια καταξιωμένη ιατρική ειδικότητα και είναι ιδιαίτερα σημαντική η συμβολή του Γναθοπροσωπικού Χειρουργού στην αντιμετώπιση των χειρουργικών παθήσεων του προσώπου.

                                                              

                                                                  

Ολοπροσωπικά κατάγματα μετά την ανάταξη

Συντριπτικό κάταγμα κάτω γνάθου μετά την ανάταξη

Εκτεταμένη τραχηλοπροσωπική λοίμωξη (λουδοβίκεια κυνάγχη) με επέκταση στο θώρακα 

Ο ίδιος ασθενής μετά την παροχέτευση των πυωδών συλλογών

Ασυμμετρία του κάτω τριτημορίου του προσώπου.
Α. Προεγχειρητικά  Β. Μετά την επέμβαση

Ασθενής με μερική νωδότητα της κάτω γνάθου

Η ίδια ασθενής μετά την τοποθέτηση εμφυτευμάτων

                                                              Σταύρος Δ. Βασιλείου

                                  Αναπληρωτής Καθηγητής Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής

                                               Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

ΟΙ ΚΥΣΤΕΙΣ ΤΩΝ ΓΝΑΘΩΝ

                                                              ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΥΣΤΗ

         Κύστη είναι ένας σάκος (κοιλότητα) που καλύπτεται από επιθήλιο και περιέχει υγρό. Μέσα στη γνάθο μπορεί να δημιουργηθεί από τη νέκρωση ενός δοντιού (ακροριζική κύστη). Αν παραμείνει χωρίς θεραπεία διαβρώνει το οστούν, αυξάνεται σε μέγεθος και επεκτείνεται σε παρακείμενες περιοχές. Στην άνω γνάθο μπορεί να επεκταθεί μέσα στο ιγμόρειο ή μέσα στη μύτη. Αν επιμολυνθεί, το αποτέλεσμα θα είναι ένα εκτεταμένο απόστημα.

         Εικόνα 1. Κύστη άνω γνάθου

        Μια κύστη δεν οφείλεται μόνο στη νέκρωση ενός δοντιού. Μια άλλη κατηγορία είναι οι  οδοντοφόρες κύστεις, οι οποίες παρατηρούνται γύρω από έγκλειστα δόντια και δημιουργούνται από το επιθήλιο που καλύπτει το δόντι. Παρατηρούνται συχνότερα στους φρονιμίτες της κάτω γνάθου. Αν παραμείνουν χωρίς θεραπεία αυξάνονται σε μέγεθος και μπορεί να προκληθεί παθολογικό κάταγμα (είναι δυνατόν δηλαδή κατά τη μάσηση να «σπάσει το σαγόνι»).

Εικόνα 2. Εκτεταμένη οδοντοφόρος κύστη κάτω γνάθου που οφείλεται στον έγκλειστο φρονιμίτη

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η θεραπεία είναι τις περισσότερες φορές χειρουργική, δηλαδή γίνεται αφαίρεση (εκπυρήνηση) της κύστεως και εξαγωγή ή ενδοδοντική θεραπεία του υπευθύνου δοντιού. Πιο συγκεκριμένα, η κύστη που οφείλεται σ’ ένα δόντι (ακρορριζική) αντιμετωπίζεται, εφόσον είναι πολύ μικρή, με την ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση) του υπευθύνου δοντιού. Παλαιότερα ένα δόντι που δεν ανταποκρινόταν στην ενδοδοντική θεραπεία ήταν  «καταδικασμένο» να εξαχθεί. Δεν ήταν σπάνιο το φαινόμενο πολλοί νέοι άνθρωποι να μην έχουν δόντια  και να «φορούν» οδοντοστοιχία. Η Γναθοπροσωπική Χειρουργική, όπως και σε άλλες περιπτώσεις, έδωσε τη λύση με την ακροριζεκτομή. Με την ακροριζεκτομή, μία μικρή σχετικά, ενδοστοματική επέμβαση μπορούν να σωθούν τα περισσότερα δόντια. Η θεραπεία των οδοντοφόρων κύστεων είναι πάντα χειρουργική και συνίσταται στην εκπυρήνηση της κύστεως με τη συναφαίρεση του υπευθύνου εγκλείστου δοντιού.

Τι είναι η ακροριζεκτομή;

Είναι η αφαίρεση του ακροριζίου (του άκρου της ρίζας  του δοντιού). Γίνεται από το Γναθοπροσωπικό Χειρουργό, συνήθως με τοπική αναισθησία και είναι εντελώς ανώδυνη. Προηγείται η ενδοδοντική θεραπεία του ή των υπευθύνων δοντιών από τον Οδοντίατρο και ακολουθεί η επέμβαση από το Γναθοπροσωπικό Χειρουργό, ο οποίος εκτός από την ακροριζεκτομή, αφαιρεί και την κύστη ή καθαρίζει το οστούν από το απόστημα.

Εικόνα 3. α. Κύστεις τριών δοντιών (οι σημειωμένοι 3 μαύροι κύκλοι).  β. Έχει γίνει ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση) στα δόντια και ακροριζεκτομή. γ. Ένα χρόνο μετά, έχει γίνει πλήρης οστική ανάπλαση (έχουν φύγει οι 3 μαύροι κύκλοι που υπάρχουν στην πρώτη ακτινογραφία).

Η επέμβαση αυτή μπορεί να βοηθήσει τα περισσότερα δόντια. Δεν μπορεί να σωθεί το δόντι, εφ’ όσον όλη η ρίζα του είναι μέσα στην κύστη, διότι τότε μαζί με την αφαίρεση της κύστης θα έπρεπε ν’αφαιρεθεί και η ρίζα του δοντιού! Αξίζει όμως ν’ αναφερθεί μία σπάνια περίπτωση σ’ ένα νέο άτομο, όπου αφαιρέθηκε μία μεγάλη κύστη και έγινε ακροριζεκτομή σε 8 δόντια !

Η επέμβαση, όπως αναφέρθηκε, είναι εντελώς ανώδυνη και οι μετεγχειρητικές επιπλοκές, διάρκειας μίας εβδομάδας, περιλαμβάνουν ένα ελαφρό οίδημα και πόνο που αντιμετωπίζονται με φάρμακα

 Σήμερα με τις δυνατότητες που προσφέρει η Γναθοχειρουργική, είναι κρίμα να χάνονται δόντια, ειδικά τα πρόσθια. Το αισθητικό και λειτουργικό πρόβλημα που προκύπτει μετά από την εξαγωγή τους αποτελεί μια πραγματική αναπηρία για τον ασθενή. Αντίθετα η «ταλαιπωρία» της επέμβασης είναι ελάχιστη και θεωρείται ασήμαντη έναντι στο αναμενόμενο όφελος.

ΣΤΑΥΡΟΣ Δ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

ΑΝ. ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΓΝΑΘΟΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

ΤΑ ΟΔΟΝΤΙΚΑ ΕΜΦΥΤΕΥΜΑΤΑ

Η απώλεια των δοντιών από πολύ παλιά οδήγησε στην αναζήτηση τρόπων για την αποκατάστασή τους. Έτσι κατά καιρούς χρησιμοποιήθηκαν διάφοροι μέθοδοι και υλικά με σκοπό την αισθητική, λειτουργική και εν γένει θεραπευτική αποκατάσταση του στοματογναθικού συστήματος Σε διαρκώς αυξανόμενη χρήση σήμερα είναι τα οστεοενσωματούμενα εμφυτεύματα ,

τα οποία κατασκευάζονται από τιτάνιο, ένα ειδικό υλικό το οποίο δεν προκαλεί αντιδράσεις στον οργανισμό. Η βιολογική τους αρχή είναι η οστεοενσωμάτωση  (η «συνένωση» του εμφυτεύματος με το οστούν της γνάθου). Η φιλοσοφία της χρήσης τους βασίζεται στο γεγονός ότι χρειαζόμαστε ένα υλικό πάνω στο οποίο θα μπορούμε να τοποθετήσουμε προσθετικές εργασίες, που θ’ αναπληρώνουν τα χαμένα δόντια.

Το εμφύτευμα εισέρχεται μέσα στο οστούν της γνάθου και αντιστοιχεί στη ρίζα του φυσικού δοντιού. Πάνω στο εμφύτευμα τοποθετείται το τεχνητό δόντι. Η «θήκη» είναι ίδια με τις κλασσικές στεφάνες, από πολύτιμο κράμα μετάλλων και πορσελάνη ή ακρυλικό.

      Η όλη διαδικασία περιλαμβάνει δύο στάδια : το χειρουργικό και το προσθετικό.

Στο πρώτο στάδιο, το χειρουργικό, γίνεται η τοποθέτηση του εμφυτεύματος μέσα στο οστούν της γνάθου. Η επέμβαση γίνεται συνήθως με τοπική αναισθησία. Σε ειδικές περιπτώσεις, μπορεί να χορηγηθεί και γενική αναισθησία. Στο τέλος της επέμβασης τα εμφυτεύματα καλύπτονται από τα ούλα και παραμένουν ενταφιασμένα από 3 μήνες (κάτω γνάθος) ως  6 μήνες (άνω γνάθος).

Στο διάστημα των 3-6 μηνών, που περιμένουμε για να γίνει η ενσωμάτωση των εμφυτευμάτων, σε περίπτωση εκτεταμένης ή ολικής νωδότητας ο ασθενής μπορεί, εφ’ όσον το επιθυμεί, να «φοράει» προσωρινά μερική ή ολική οδοντοστοιχία, για κοινωνικούς. λόγους

Όταν περάσει το τρίμηνο ή  το εξάμηνο γίνεται μία μικρή επέμβαση για την αποκάλυψη των εμφυτευμάτων και ακολουθεί το δεύτερο στάδιο, το προσθετικό. Στο στάδιο αυτό λαμβάνονται αποτυπώματα, και κατασκευάζονται τα τεχνητά δόντια, τα οποία συγκολλώνται πάνω στα εμφυτεύματα.

Σήμερα, σε επιλεγμένες περιπτώσεις, μπορούν να τοποθετηθούν άμεσα τα εμφυτεύματα συγχρόνως με τις εξαγωγές των δοντιών. Ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να γίνει στους σοβαρούς τραυματισμούς των γνάθων, όπου υπάρχει απώλεια πολλών δοντιών ή ακόμα και εκτεταμένο οστικό έλλειμμα. Παλαιότερα, ιδιαίτερα σοβαρό ήταν το πρόβλημα στα νέα άτομα, τα οποία ήταν «καταδικασμένα» από πολύ νωρίς να φοράνε μερική ή σπανιότερα ολική οδοντοστοιχία. Σήμερα με τη χρήση των εμφυτευμάτων, κι όπου κρίνεται απαραίτητο με τη συνοδό τοποθέτηση οστικού μοσχεύματος, μπορούν να κατασκευαστούν δόντια που είναι σταθερά και δεν μετακινούνται, όμοια με τα φυσικά δόντια. Έτσι δεν υπάρχει η ψυχολογική  επιβάρυνση του ασθενή και μετά το πέρας της θεραπείας επανέρχεται το χαμόγελο που είχε πριν από τον τραυματισμό.

Θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι η μακροχρόνια επιβίωση των εμφυτευμάτων θα εξαρτηθεί από τη στοματική υγιεινή του ασθενή, που θα πρέπει να αποτελεί καθημερινή του φροντίδα, σαν να είναι τα φυσικά του δόντια και οπωσδήποτε θα πρέπει να γίνεται περιοδική (ετήσια) παρακολούθηση και έλεγχος από το γιατρό του.

Πιστεύουμε ότι στο μέλλον η έρευνα και η πρόοδος της επιστήμης θα απλοποιήσει περισσότερο την όλη διαδικασία και θα είμαστε σε θέση να προσφέρουμε στον ασθενή ένα ωραίο χαμόγελο για όλη του τη ζωή, ανά πάσα στιγμή και με οποιαδήποτε συνθήκη, που θα ακτινοβολεί υγεία και ομορφιά.

ΣΤΑΥΡΟΣ Δ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

ΑΝ. ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΓΝΑΘΟΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

ΤΑ ΕΓΚΛΕΙΣΤΑ ΔΟΝΤΙΑ

Έγκλειστο είναι ένα δόντι που δεν έχει φανεί στο στόμα μετά τον αναμενόμενο χρόνο ανατολής και καλύπτεται εξ ολοκλήρου από βλεννογόνο (ούλα) ή και οστούν. Αν έχει ανατείλει λίγο και δεν καλύπτεται πλήρως από τα ούλα είναι ημιέγκλειστο. Με  την  εξέλιξη του  ανθρωπίνου  γένους, επειδή ο  εγκέφαλος    αυξάνεται σε βάρος του  προσώπου, οι γνάθοι έχουν μικρύνει και τα δόντια που ανατέλουν τελευταία , κυρίως οι σωφρονιστήρες (φρονιμίτες) και οι κυνόδοντες, δεν βρίσκουν χώρο και παραμένουν έγκλειστοι. Η έγκλειση μπορεί να συμβεί κι αν κάποιος κληρονομήσει τις γνάθους από τη μητέρα και τα δόντια από τον πατέρα.

Τα συχνότερα έγκλειστα δόντια είναι οι φρονιμίτες, οι κυνόδοντες και ακολουθούν οι προγόμφιοι, οι κάτω τομείς κ.α.

         Εικόνα 1. Ημιέγκλειστος φρονιμίτης κάτω γνάθου

ΟΙ ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΙ Η ΗΜΙΕΓΚΛΕΙΣΤΟΙ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΗΡΕΣ (ΦΡΟΝΙΜΙΤΕΣ)

Οι ημιέγκλειστοι κυρίως, αλλά και οι έγκλειστοι φρονιμίτες, για όσο χρόνο παραμένουν στις γνάθους, μπορούν δυνητικά να δημιουργήσουν διάφορες επιπλοκές όπως : 1.Περιστεφανίτιδα. Είναι φλεγμονή του βλεννογόνου που καλύπτει το δόντι και oφείλεται στον τραυματισμό του κατά τη μάσηση. Εμφανίζεται με έντονο πόνο, οίδημα (πρήξιμο) και αδυναμία διάνοιξης του στόματος (τρισμό). Σπανιώτερα μπορεί να εμφανισθεί πυρετός. Αν παραμείνει χωρίς αντιμετώπιση μπορεί να εξελιχθεί σε εκτεταμένο απόστημα ή και ένα εκτεταμένο φλέγμονα (ευτυχώς σπάνια) με ολέθριες συνέπειες.

        

  Εικόνα 2. Έγκλειστοι φρονιμίτες άνω και κάτω γνάθου

2. Κύστη (κυρίως οι έγκλειστοι). Η κύστη (ένας σάκκος με υγρό) μπορεί να επιμολυνθεί και να αναπτυχθεί απόστημα. Αν παραμείνει ασυμπτωματική και δεν γίνει αντιληπτή, μπορεί με την πάροδο των ετών να μεγαλώσει αρκετά, να διαβρώσει τη γνάθο και να προκαλέσει παθολογικό κάταγμα.

Εικόνα 3. Κύστη από έγκλειστο φρονιμίτη της κάτω γνάθου

3. Συνωστισμό των προσθίων δοντιών. Επειδή οι φρονιμίτες ανατέλλουν τελευταίοι, στην προσπάθεια τους να βρουν χώρο, ωθούν τα υπόλοιπα δόντια προς τα μπροστά . Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την στρέβλωση των προσθίων δοντιών.

Αποτελεί συχνό ερώτημα του ασθενή προς το γιατρό : «είναι ανάγκη να βγάλω τους έγκλειστους φρονιμίτες μου, αφού δεν με ενοχλούν»; Αν και δεν υπάρχει γενική ομοφωνία, είναι φρόνιμο τα συγκεκριμένα δόντια, ειδικότερα τα ημιέγκλειστα, να αφαιρούνται, λόγω των πιθανών επιπλοκών που αναφέρθηκαν και μάλιστα καλύτερα σε νεαρά ηλικία. Δεν θεωρείται λογικό να συστήνεται η αφαίρεση των εγκλείστων σε ηλικιωμένους ασθενείς, πολλοί από τους οποίους πιθανόν να έχουν ένα συστηματικό νόσημα π.χ. μια σοβαρή καρδιοπάθεια, αλλά και οι μετεγχειρητικές αντιδράσεις σε αυτούς είναι πιο σοβαρές. Παρόλα αυτά και σε αυτούς κάποιες φορές είναι επιβεβλημένη η αφαίρεση όταν εμφανίζεται συχνά μια λοίμωξη, πολλές φορές σοβαρή, η οποία οφείλεται στο έγκλειστο δόντι. Αξίζει να αναφερθεί ότι δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο σε ηλικιωμένα άτομα ένα έγκλειστο, που δεν εξήχθη σε νεαρά ηλικία, να εμφανιστεί κάτω από την οδοντοστοιχία, λόγω της τριβής του βλεννογόνου ή και απορρόφησης του υπερκείμενου οστού από την πίεση που ασκεί η οδοντοστοιχία.

ΟΙ ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΙ ΚΥΝΟΔΟΝΤΕΣ

Εικόνα 4. Ημιέγκλειστος κυνόδοντας άνω γνάθου

                                          Εικόνα 5. Έγκλειστος κυνόδοντας άνω γνάθου

Εδώ είναι πιο εύκολο οι γονείς να παρατηρήσουν την έλλειψη του κυνόδοντα. Θα πρέπει αν το παιδί περάσει την ηλικία των 11 ετών και δεν έχει εμφανισθεί το δόντι ν’ ανησυχήσουν και να ζητήσουν τη γνώμη του Οδοντιάτρου. Θα γίνει ακτινογραφία και θα ελεγχθεί η θέση του δοντιού. Αν ο κυνόδοντας έχει σωστή κλίση σε σχέση με τα υπόλοιπα δόντια, ο Γναθοχειρουργός θα κάνει χειρουργική αποκάλυψη και ο Ορθοδοντικός θα τον φέρει στη σωστή θέση. Αντίθετα , αν ο

Ορθοδοντικός  κρίνει ότι δεν μπορεί να γίνει θεραπεία ,τότε το δόντι θα πρέπει να αφαιρείται

                                                             ΕΠΕΜΒΑΣΗ

Η επέμβαση για την αφαίρεση των εγκλείστων δοντιών γίνεται από το Γναθοχειρουργό με τοπική αναισθησία και είναι εντελώς ανώδυνη. Είναι μια απλή χειρουργική πράξη , την οποία ο έμπειρος ιατρός μπορεί να κάνει στο ιατρείο. Σε πολύ ειδικές περιπτώσεις, εφ’ όσον επιθυμεί ο ασθενής η επέμβαση να γίνει με γενική αναισθησία ή συνυπάρχει σοβαρό νόσημα, η αφαίρεση του ή των εγκλείστων θα γίνει σε νοσοκομείο. Πρόσκαιρες επιπλοκές, διάρκειας μίας εβδομάδας, είναι ο πόνος και το οίδημα ,τα οποία αντιμετωπίζονται επιτυχώς με φάρμακα.

ΣΤΑΥΡΟΣ Δ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

ΑΝ. ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΓΝΑΘΟΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ